Zondagnamiddag, 21 december 2021
Sombere winterdag, nog altijd coronaproblemen, geen bal op tv,
dus dan maar kijken naar de wekelijkse veldcross die voor de gelegenheid
doorging in een door sneeuw herschapen parcours, ergens in Italië.
Maar hier geen tegenvallende toestanden. Zoals verwacht kregen we een
duidelijke heerschappij van onze eigen kempense sportfiguur Wout Van Aert die al
vrij vlug volledig de maat nam van zijn tegenstanders. Niemand bleek in staat
om Wout wat in de weg te leggen en het werd nog maar eens een ware triomftocht.
Het doet ons onverwijld denken aan de gunstige toestand bij onze geliefde club,
die precies zoals Wout, de vloer aanveegt met alle tegenstand in de reeks.
Onvergetelijke resultaten zijn het gevolg en groen-wit prijkt met een gouden randje
op de eerste stek van het klassement in de hoogste afdeling van de arbeidersvoetbalbond.
En er is meer : de voorsprong is allesbehalve een habbekrats en is zelfs zodanig groot dat
de onmiddellijke achtervolgers ons in de wintermist zien verdwijnen.
Zo waar een huzarenstukje die we alleen maar in de allerbeste perioden van de
groen-witte histories kunnen terugvinden.
En terwijl Wout triomfantelijk over de witte meet bolt moeten wij onbewust de klok
een tiental jaren terug draaien toen onze hoofdtenoren eveneens een reuze voorsprong
hadden bijeen gebracht. Bij een bezoek van Bosvlinders bekloeg de ere-voorzitter van
de blauwhemden de toestand en maakte, zwaar teleurgesteld in de gang van zaken,
zijn beklag over het ontbreken van alle spanning bij een zulkdanige heerschappij van
onze boys. De brave man – inmiddels helaas overleden – kon toen nog niet vermoeden
dat het precies zijn club was die kort nadien - en jaren na elkaar - een heerschappij veroverde
die nog altijd uitblinkt in onze voetbalboeken.
Het kan verkeren ! Zoals eerder in onze verslagen al vermeld, ligt die heerschappij van de
Hessie al enkele jaren achter de rug en is het zelfs hard knokken geblazen om een
rode lantaarn weg te schoppen.
Nu, als we even advokaat van de duivel mogen spelen en alle enthousiasme wat mogen
temperen, dan lijkt het ons niet verkeerd om de hoofdtenoren aan te raden om de
groen-witte voeten op de grond te houden.
Er is daar nog steeds een uitgestelde match die weliswaar naar het ultieme einde
verschoven is maar die moet doorgaan tegen een club die allesbehalve mag worden
onderschat. De rood-witten uit het verre Schoonbroek (Retie) waren de eersten die
het Limburgse Barrier een ferme tik gaven en dat zullen ze vast opnieuw willen doen
tegen de ploeg die het eerste competitiedeel volledig beheerste. En al kan op dat moment
de eindafrekening al gebeurd zijn, toch herinneren we er graag aan dat een wedstrijd
tegen HS., altijd een reden is om zichzelf te overtreffen. Kijk maar naar de wedstrijd
tegen een verdomd lastig W.Spin. Een match die we gelukkig met veel moeite tot een goed einde konden brengen.
En terwijl Wout met alle lof en bloemen werd overladen, konden we het evenmin laten om
terug te denken aan de afloop van competitie 1983-1984. Een schijnbaar onklopbaar GSK
veroverde toen, - net als wij nu, - een voorsprong die niet meer te overbruggen leek.
De Gompelnaren kregen echter een fameuze inzinking wat hen zelfs nog naar de derde stek
verwees. De twee “runner-ups” roken hun kans maar het was uiteindelijk het Desselse
Heikneuters dat in het allerlaatste treffen met de titel aan de haal ging, ten nadele van
groen-wit die toen het deksel op de neus kreeg bij de buren van de nieuwe kampioen.
Dit alles maar om er aan te herinneren dat het seizoen nog verassingen kan teweeg
brengen.
Het werd toen overigens een harde noot om kraken voor HS. want na een jarenlange
suprematie werden we plots teruggewezen naar een plek onder nummer één.
Het zou trouwens niet de enige teleurstelling zijn want kort nadien verlieten de
meeste van onze A-ers de club om hun geluk te gaan beproeven bij een nieuw
opgericht elftal vlak bij de Vleminckloop.
En nu we toch bezig zijn : er was die vroege uitschakeling in de bekerwedstrijd.
Allerlei factoren lagen aan de grondslag van de nederlaag. Het zij zo, gedane zaken
nemen geen keer. Maar toch vinden we het wat jammer dat we, precies op het moment
dat er geen sprake meer kan zijn van verre verplaatsingen tot zelfs dicht bij de kust,
dat we al van in het eerste treffen een kruis mochten maken over onze ambities.
Even kunnen we wat harder spelen met de melding dat een club met zoveel ambitie,
zo’n sterk verleden, met zulke ijzersterke uitslagen, toch wat anders in haar mars had
dan een zware nederlaag. Niettemin einde bekerverhaal.
En wat met nummer twee. Mede of helemaal te wijten aan een onding dat de wereld
nog steeds beangstigt, konden de invallers geen regelmatig verloop afwerken.
We maakten het in onze bijna drieënvijftig jarig groen-wit lidmaatschap nooit eerder
mee dat een seizoen zo zwaar werd gefnuikt.
Niettemin deden onze groentjes het niet zo slecht en ondanks de nederlaag tegen leider
Belta toonden zij toen aan dat een geruststellend seizoen mag verwacht worden.
Wij hopen het samen met hen.
Overigens zijn onze invallers de eersten die volgend jaar terug aan de slag kunnen.
Toch nog even een minder rooskleurig gebeuren in de aandacht brengen. Sinds korte
tijd worden we geconfronteerd met praktijken die op een voetbalveld zeker niet
thuishoren. Bij de grote broers van de Belgische voetbalbond duiken steeds meer
gevallen op van vechtpartijen, uitdagingen en noem maar op. Zelfs het terrein oplopen
om een vuurpijl in het vak van de bezoekende supporters te keilen. Het kan blijkbaar
allemaal. En ook onze bond bleef niet helemaal gespaard. Er waren eerder problemen
bij de buren aan de Vleminckloop en nu zopas werden we zelf geconfronteerd met
acties met slechte bijbedoelingen.
Hoe groot de drang ook is, hoe slecht ook het gevoel bij achterstand of nederlaag, het
kan en mag geen reden zijn om over te gaan naar anti-voetbal praktijken.
Een wedstrijd die gekenmerkt wordt door sportiviteit langs beide zijden, loont nog
altijd de moeite. Helaas lezen we in de persberichten dat dit niet steeds het geval is.
En nu we het toch over persberichten hebben, die zijn er in de huidige wereld in
overvloed. Dan toch maar eens terugdenken aan de tijd dat we ons steeds moesten
behelpen met de beschikbare persmiddelen. In plaats van fotocopiemachines, computer,
printers en zo meer, moesten we het doen met onze goeie oude stencilmachine.
Het had niets vergeleken met de huidige moderne middelen maar toch slaagden we
er in om Hoekske Sport een clubblad te bezorgen. Een unicum bij onze ploegen.
(uitgezonderd GSK ?).
Voor de gelegenheid hebben we onze antieke machine nog eens boven gehaald om
ze voor een keer nog eens in beeld te brengen. In één van onze clubbladen verscheen
er destijds een verslag over onze huidige voorzitter. (zie foto)
